"พิทบูล" สู่ "บูลลี่" ที่แสนใจดี
บูลลี่สามารถแบ่งออกได้ตามสายเลือดที่พัฒนากันมา เช่น ก็อตติไลน์ เรเซอร์เอจ เกรย์ไลน์ หรือไมค์แลนด์ ตามที่เรานิยมเล่นกันอยู่ นอกจากนี้ บูลลี่อาจแบ่งกลุ่มตามขนาดและลักษณะเพื่อจำแนกเป็นมาตรฐานในการประกวด โดยปกติแล้ว บูลลี่จะหนักประมาณ 34 กิโลกรัม ส่วนสูงราวๆ 18 นิ้ว จัดเป็นบูลลี่มาตรฐานที่นิยมแพร่หลายในเวทีประกวดทั่วโลกโดยเฉพาะในอเมริกา
ส่วนน้ำหนักน้อยลงมาคือ 28-29 กิโลกรัม ส่วนสูงสัก 16 นิ้ว ดูขนาดกระชับๆ สั้นๆ กำลังเป็นที่นิยมอย่างสูงในปัจจุบัน แบบนั้นจัดเป็นพ็อกเก็ต บูลลี่ แต่ถ้ามาแบบสุดติ่งอาจจะหนักสัก 38-40 กิโลกรัม สูง 16-18 นิ้ว เนื้อตัวตันแน่น อกฉีกกว้าง ไหล่หนา หัวเบ้อเริ่มเทิ่ม แบบนี้เห็นจะเป็น เอ็กซ์ตรีม ที่ตลาดเมืองไทยกรี๊ดกร๊าดกันมาก
นี่คือ อเมริกันบูลลี่ที่ได้รับความนิยมขึ้นมาในรอบ 10 กว่าปีมานี้เอง จากความต้องการที่จะพัฒนาพิทบูล เทอเรียให้มีโครงสร้างหนา กระดูกโต ตัวเตี้ยสั้น หัวเป็นบล็อก กล้ามเป็นมัดๆ คอนเซ็ปต์นี้ถูกสานต่อด้วยการจับคู่อเมริกัน สแตฟฟอร์ดเชียร์ เทอเรียร์ รูปทรงหนา เตี้ย กับพิทบลูเทอร์เรียที่ล่ำสันกำยำเข้าด้วยกัน จนเกิดลุคใหม่ สำหรับสายเลือดที่โดดเด่นก็คือเรเซอร์ เอจ ซึ่งได้รับการยอมรับกันในวงกว้างจนเกิดเป็นศัพท์ใหม่ "บูลลี่" ขึ้นมา เพื่อใช้ทำการตลาดให้กับสุนัขสไตล์ใหม่นี้
"บูลลี่" สู่ "เอ็กโซติก" สุนัขสไตล์ใหม่
ไม่เพียงเท่านี้ ปัจจุบันยังได้มีการพัฒนาสายพันธุ์ "บูลลี่" ให้มีความหลากหลายตอบสนองกับความต้องการของผู้เลี้ยงที่ชอบหลายสไตล์ ล่าสุดได้มีการพัฒนาเป็นรุ่นเอ็กโซติก ซึ่งเป็นสุนัขสไตล์ใหม่ที่เพิ่งได้รับการบรรจุเข้าระบบในการประกวดของ ABKC (funshow) สุนัขสไตล์นี้ ไม่ยึดติดกับสายเลือด เพียงแค่คุณมีลักษณะ เตี้ย สั้น กระชับ และหน้าตาที่มันสะใจ ความสูงโดยเฉลี่ย ประมาณ 12 นิ้ว ขึ้นลงได้นิดหน่อย ช่วงตัวสั้นกระชับ หน้าตาบ่งบอกถึงความไม่เหมือนใคร
"อเมริกันบูลลี่ ยังตัวใหญ่อยู่ บางคนอยากเลี้ยงในที่แคบ ๆ หรือในคอนโดฯ อเมริกาก็พัฒนาขึ้นมาใหม่อีก เป็นสายพันธุ์ล่าสุดคือ เอ็กโซติก เป็นรุ่นน่ารัก นิสัยดี เป็นมิตรกับคน ส่วนไทยเองก็พัฒนาใกล้เคียงกับอเมริกามาก ณ ตอนนี้ พูดได้เลยว่า เราพัฒนาแบบหายใจรดต้นคอเขาเลยครับ สิ่งที่เราพัฒนาคือ สามารถเลี้ยงในบ้าน ในคอนโดฯ ได้ สามารถอยู่นิ่ง ๆ เหมือนตุ๊กตาผูกโบ ซึ่งเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่กำลังได้รับความสนใจมาก"
สำหรับสายพันธุ์นี้ สิ่งที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ ผู้เลี้ยงควรเลี้ยงในสถานที่ที่ไม่ร้อนเกินไป เพราะเป็นสุนัขหน้าสั้นหัก ส่วนเรื่องอื่น ๆ เลี้ยงเหมือนสุนัขทั่ว ๆ ไป แต่สำคัญสุดคือ ต้องมีใจรัก
"ต้องมีใจที่จะรักเขาก่อนครับ เพราะถ้ามีใจทุกอย่างมันก็ตามมาหมด ไม่ว่าจะบูลลี่ หรือเอ็กโซติก อย่างเอ็กโซติกที่เราพัฒนาขึ้นมา พื้นที่เล็ก ๆ ไม่มีปัญหา แต่ไม่ใช่ว่าทิ้งไว้ในกรงตลอดเวลา ขอให้มีใจครับ กลับมาบ้านเล่นกับเขา เรียกเขาหน่อย พาเขามานั่งดูทีวีด้วย ซึ่งไม่ใช่เอ็กโซติกอย่างเดียว อเมริกันบูลลี่ พิทบูล ตลอดจนสัตว์เลี้ยงชนิดอื่น ๆ ด้วย ถ้าไม่มีใจก็อย่าเอาเขามาเลี้ยงเลยดีกว่า
" บิ๊กบังทิ้งท้าย
พ็อกเก็ตพิท
ลักษณะทั่วไป
อเมริกันบูลลี่ (american bully) มีร่างกายแข็งแรง มีกล้ามเนื้อแน่น รูปร่างกระชับ มีกระดูกที่ใหญ่มาก หัวโตได้รูป กระบอกปากสั้นและใหญ่ มีขาหน้าตรงสวยงาม ขาหลังมีมุม การเคลื่อนไหวตัวที่ราบเรียบและดูสวยงามบึกบึน ล่ำสัน ตัวเตี้ย มีความปราดเปรียว ว่องไว อย่างกับนักกีฬาทีมชาติ สุนัขตัวเมียจะมีความยาวมากกว่าสุนัขตัวผู้
ลักษณะนิสัย
ฉลาด มีอารมณ์มั่นคงทางอารมณ์ ชอบประจบ กระตือรือร้น เป็นมิตรไม่ก้าวร้าว นิสัยดี เข้ากับคนได้ง่าย อ่อนโยน แต่ยังคงความแข็งแรงตามสไตล์ของสุนัขที่มีพลังงานสูง
บิ๊กบูลลี่
อาหารการกิน
ควรให้อาหารเม็ดสำเร็จรูปกับไข่ต้มในตอนเช้า ตอนเย็นเป็นเศษเนื้อวัวสด หั่นเป็นชิ้นล้างให้สะอาดหรือโครงไก่สด ปีก น่อง ที่ไม่มีกระดูก และทุกเดือนต้องอย่าลืมถ่ายพยาธิด้วยนะคะ
การออกกำลัง
สำหรับอเมริกันบูลลี่แล้ว อาจไม่ต้องออกกำลังกายหนักเท่ากับอเมริกันพิทบูล เพราะอเมริกันบูลลี่นั้นถูกพัฒนาขึ้นเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้านแก้เหงา มีแรงขับต่ำกว่า แต่อาจจะมีอารมณ์หงุดหงิดบ้าง(เพราะยังมีสายเลือดพิทบูลอยู่้บ้าง) แต่ไม่รุนแรง การออกกำลังกายที่เหมาะกับบูลลี่อาจเป็นเพียงแค่การพาเขาไปวิ่งออกกำลังกายหรือการพาเขาไปเดินเล่นเป็นประจำก็เพียงพอแล้วล่ะค่ะ
นอกจากนี้ในปัจจุบัน ก็ยังมีการพัฒนาสายพันธุ์อเมริกัน พิทบูลใหม่โดยแยกออกเป็นลักษณะ โดยมีชื่อเรียกแตกต่างไป เช่น "บิ๊กบูลลี่" ที่มีความคล้ายกับสุนัขอเมริกัน บูลลี่ แต่มีขนาดใหญ่กว่า มีน้ำหนักขึ้นไปถึง 50 กิโลกรัม และ "พ็อกเก็ตพิท" ถูกพัฒนาสายพันธุ์ให้ตัวเล็กลงและมีสีสันที่น่ารัก เพื่อความเหมาะกับสังคมเมือง
ส่วนใครที่กังวลเรื่องความ "ดุ" ของเขาล่ะก็ หนูนาขอบอกไว้เลยนะคะว่า สายพันธุ์เป็นเพียงปัจจัยหนึ่งเท่านั้นที่จะเป็นสิ่งที่บ่งชี้ได้ว่าสุนัขจะดุหรือไม่ แต่ปัจจัยที่สำคัญกว่าสายพันธุ์ก็คือ การเลี้ยงดู นั่นเองค่ะ เพราะการเลี้ยงดูที่ถูกต้อง และการให้ความรักและการเอาใจใส่จากผู้เลี้ยงอย่างเพียงพอ จะทำให้เขาเป็นสุนัขที่มีสุขภาพจิตดีและอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าของค่ะ
